Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου η επίθεση τού κεφαλαίου απέναντι στην εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, έχει πάρει ακραίες διαστάσεις και έχει συντρίψει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων.
Η πολιτική αυτή, εκφράζεται στην πατρίδα μας από τα μνημόνια, κατ` εντολή της τρόικας και των "αγορών", δηλ. του διεθνούς κεφαλαιοκρατικού και χρηματοπιστωτικού λόμπι.
Την εφαρμογή αυτής της πολιτικής έχει αναλάβει η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και τα αποτελέσματά της μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο καταστροφικά.
Η ανεργία, η φτώχεια, οι απολύσεις, ο εργασιακός μεσαίωνας, η διάλυση, η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών, ο αποκλεισμός ενός τεράστιου τμήματος του λαού από τις υπηρεσίες Υγείας-πρόνοιας, συνθέτουν ένα εφιαλτικό κοινωνικό τοπίο το οποίο συγκρίνεται με "τριτοκοσμικές" κοινωνίες ή με εμπόλεμες περιόδους.
Για να ανατραπεί αυτή η πολιτική, χρειάζεται ένα ισχυρό, μαζικό και αποφασιστικό εργατικό - λαϊκό κίνημα με σαφή και ξεκάθαρο προσανατολισμό, με μακροπρόθεσμο σχέδιο και μπολιασμένο με τη λογική της ρήξης σε όλα τα επίπεδα.
Ο ρόλος των συνδικάτων στην υπόθεση της Ανατροπής, πρέπει να είναι πρωταγωνιστικός. Πρέπει να παίρνουν όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να οργανώσουν τους εργαζόμενους, να τους εμπνεύσουν, να τους πείσουν για την ανάγκη της συμμετοχής, να τους ριζοσπαστικοποιήσουν. Πρέπει να πιστέψει κάθε συνάδελφος ότι «χωρίς αυτόν, γρανάζι δεν γυρνά» και ότι η λογική της ανάθεσης είναι καταστροφική.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, όπου ο στραγγαλισμός των συνδικάτων είναι στις απαιτήσεις της τρόικας και στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν πρέπει απλά να κάνουν διαπιστώσεις. Πρέπει να αναδεικνύουν την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, τον εφιάλτη που μας ετοιμάζουν και να προετοιμάζουν τους εργαζόμενους για τις μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Τι λέει και κυρίως τι κάνει η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ;
Η τελευταία απόφαση του Γενικού Συμβούλιου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ τη σημερινή συγκυρία και πως επιχειρεί να τα πει όλα χωρίς να λέει τίποτα. Πολύ περισσότερο το ίδιο το κείμενο της απόφασης «ενσωματώνει» διατυπώσεις που αλληλοσυγκρούονται προκειμένου να επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Όμως σε κάποιες περιπτώσεις η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ βρίσκει μέσα από τις διατυπώσεις τον εαυτό της ταυτιζόμενη με κυβερνητικές εκφράσεις και επιλογές.
Είναι χαρακτηριστικά τα αποσπάσματα που ακολουθούν από την τελευταία απόφαση του Γενικού Συμβουλίου: «Έχουμε τις δυνατότητες εκμεταλλευόμενοι την πολιτική συγκυρία (καταρρέουσα κυβέρνηση, προεκλογική περίοδο) να ανατρέψουμε τις ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ» Δηλαδή με αυτές τις αντιλήψεις προετοιμάζουμε τους εργαζόμενους για τις μεγάλες μάχες που πρέπει να ακολουθήσουν; Με την καλλιέργεια του εφησυχασμού, της απάθειας και της «εκμετάλλευσης της πολιτικής συγκυρίας;» Η προεκλογική περίοδος δηλαδή θα ανατρέψει τις μνημονιακές πολιτικές;
Σε άλλο σημείο της απόφασης η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ αναλαμβάνει να περάσει την Κυβερνητική φρασεολογία μέσα στο εργατικό κίνημα μιλώντας για μεταμνημονιακή περίοδο. Έρχεται λοιπόν η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ να περάσει από την πίσω πόρτα μέσα στο εργατικό κίνημα την κυβερνητική άποψη ότι τελειώνουμε με το μνημόνιο και προφανώς ότι ξεμπερδεύουμε από τη σκληρή αντεργατική επίθεση που δεχτήκαμε.
Η ίδια η απόφαση του Γ.Σ. της ΠΟΕΔΗΝ, είναι γεμάτη από διαπιστώσεις ικανοποίησης και αυταρέσκειας για όσα έγιναν την προηγούμενη περίοδο. (Όλα τα κάναμε καλά, κάναμε το καθήκον μας). Ούτε ίχνος αυτοκριτικής για τις δράσεις και τα σοβαρά προβλήματα που αναδείχτηκαν μέσα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος!
Όμως η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ δεν σταματά εδώ. Επιχειρεί ουσιαστικά να αποπροσανατολίσει στο ζήτημα της αξιολόγησης μιλώντας για νίκη επειδή παρήλθαν οι προθεσμίες. Επιχειρεί να οικειοποιηθεί τον μεγάλο αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία, κόντρα στις δικές της αρχικές αντιρρήσεις και επιφυλάξεις και κυρίως δίνει σήμα ότι ο αγώνας αυτός έλαβε τέλος… Προφανώς επιχειρεί να ξεπεράσει το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα Διοικήσεις Νοσοκομείων, κατ’ εντολή του Υπ. Υγείας, επιχειρούν να προχωρήσουν τόσο την αυτοαξιολόγηση όσο και τις εισηγήσεις των προϊσταμένων, μοιράζοντας, έξω από τις προθεσμίες, νέα φύλα σε κάποια Νοσοκομεία.
Μάλιστα στο ίδιο ζήτημα επιχειρεί να διαχωρίσει τους προϊσταμένους από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και να αιτιολογήσει την άρνηση τους να συμμετέχουν στην αξιολόγηση ως αποτέλεσμα του κινδύνου των ποινικών ευθυνών αναφέροντας χαρακτηριστικά «Οι προϊστάμενοι των Οργανικών Μονάδων επέλεξαν να πάνε μαζί μας στο δίλλημα που τέθηκε από την ΠΟΕΔΗΝ, συμμετέχοντας μαζικά στην ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ διαφυλάσσοντας την επαγγελματική αξιοπρέπεια, και αποφεύγοντας ποινικές εμπλοκές.»
Τα «φάουλ» στην απόφαση του Γενικού Συμβούλιου είναι πολλά και σε αρκετά ζητήματα. Στο θέμα του νέου μισθολογίου και των μειώσεων που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση σε όλες τις κατηγορίες και κλάδους, η απόφαση αναφέρει ότι «Είναι αιτία πολέμου νέες μισθολογικές ανισότητες και παλεύουμε για αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών του συνόλου των εργαζόμενων.» Είναι ολοφάνερο ότι τις μειώσεις που σχεδιάζει η Κυβέρνηση, η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ επιχειρεί να τις εμφανίσει ως μισθολογικές ανισότητες αναπαράγοντας με αυτόν τον τρόπο την κυβερνητική και μιντιακή προπαγάνδα.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να αναφερόμαστε στα διάφορα μαργαριτάρια που περιέχει η απόφαση του ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ. Όμως πρέπει να κάνουμε σαφές ότι το μόνο ουσιαστικό σημείο συμφωνίας του ΜΕΤΑ Υγειονομικών με την συγκεκριμένη απόφαση είναι η συμμετοχή των υγειονομικών στην Γενική Απεργία στις 27 Νοέμβρη. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει συμφωνία στο κείμενο των εκτιμήσεων, ιδιαίτερα σε αρκετές από τις διατυπώσεις που περιέχει η ίδια η απόφαση.
Πρέπει εδώ να τονίσουμε μάλιστα ότι πέρα από τις "ακροβασίες", εκείνο πού χαρακτηρίζει την ίδια την απόφαση του Γ.Σ. είναι η έλλειψη ενός συνεκτικού σχεδίου οργάνωσης του αγώνα και μιας προοπτικής που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει τους εργαζόμενους.
Η αναγγελία της συμμετοχής της ΠΟΕΔΗΝ, στην πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη 2014, δεν φτάνει για να κινητοποιήσει τα συνδικάτα και τους συναδέλφους μας.
Τα πρωτοβάθμια Σωματεία, ξεπερνώντας τις ακροβασίες και την προσπάθεια ωραιοποίησης των κυβερνητικών επιλογών από την πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ, πρέπει να πάρουν την υπόθεση της Γενικής Απεργίας στις 27 Νοέμβρη στα χέρια τους.
Η οργάνωση της Απεργίας, μέσα από γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, τοπικές πρωτοβουλίες, συντονισμό των Σωματείων για κοινή δράση και δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών, είναι προϋποθέσεις για να πάμε σε μια μεγάλη Γενική Απεργία που θα αποτελέσει σταθμό για το εργατικό κίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου