Αλληλεγγύη στη διωκόμενη από το φασιστικό καθεστώς , συνάδελφο αγωνίστρια και συνδικαλίστρια Φωτεινή Μανωλάκου λέγοντας της ότι : Το μεγαλύτερο σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή..

ΜΗ ΦΟΒΑΣΕ ΝΙΚΑΜΕ

Φωτεινή Μανωλάκου                                                                                                                                                                

                                                                                           28-9-2014

Μέλος του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Μολάων                              ΠΡΟΣ

Τηλ.:  6970371068                                                                          ΠΟΕΔΗΝ

                           

                                                                                                Κοινοποίηση

                                                                                    1.         ΑΔΕΔΥ

                                                                                    2.         Σωματεία και μέλη τους

                                                                                    3.         Συλλογικότητες

Συνάδελφοι,

Σας είναι γνωστό ότι απο το Φεβρουάριο 2014, λίγο μετά το διορισμό της νέας Διοίκησης του Νοσοκομείου Λακωνίας, ξεκίνησε η συνδικαλιστική μου δίωξη και η με κάθε μέσο και κάθε τρόπο υπηρεσιακή και προσωπική μου εξόντωση, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα και κλιμακώνεται.

Τα τελευταία δυο χρόνια καθώς και το επίμαχο χρονικό διάστημα είχα την ιδιότητα της Αντιπροέδρου του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Μολάων και σήμερα, μετά τις τελευταίες εκλογές, εξακολουθώ να είμαι μέλος του Δ.Σ., αφού εκλέγομαι σταθερά απο το 2009.

Στο διάστημα της θητείας μας οργανώσαμε πολλές δράσεις, υλοποιώντας τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας αλλά και και άλλες, ανάλογα με την τοπική ιδιαιτερότητα (συμμετοχή στην επιτροπή πολιτών, ανοιχτές ενημερωτικές συγκεντρώσεις, ενημερωτικές περιοδείες στα χωριά της περιοχής, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, κ.λ.π.). Οι αγώνες αυτοί, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη διεκδίκηση της δημόσιας υγείας, σε συστράτευση με την Επιτροπή Πολιτών για την Υγεία, κοινές δράσεις με άλλες ομάδες εργαζομένων, ενόχλησαν τόσο τους κυβερνώντες, όσο και τους τοπικούς μνημονιακούς βουλευτές στους οποίους απαντούσαμε με στοιχεία κάθε φορά που έδιναν ένα απο αυτά τα συνηθισμένα ρεσιτάλ εμπαιγμού με επερωτήσεις στη Βουλή για τη λειτουργία του νοσοκομείου.  Ο δε κ. Γρηγοράκος, νυν υφυπουργός υγείας, έφτασε στο σημείο, να κατασυκοφαντήσει τους εργαζόμενους σε δημόσια προεκλογική του ομιλία στις εκλογές 2012, λέγοντας ότι τα πανό και οι διαμαρτυρίες οφείλονταν στο ότι  “κόπηκαν οι μίζες” στους εργαζόμενους (!!!).  Για το θέμα αυτό και εφόσον δεν ανακαλούσε, το Δ.Σ. του Συλλόγου με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης προχώρησε σε μηνυτήρια αναφορά προκειμένου να προστατεύσει την τιμή των μελών του.

Η φωνή μας μέσα απο διαρκείς αγώνες, “έγινε πολύ δυνατή”, έφτασε μέχρι το Υπουργείο.  Ανάγκασε τον τότε υπουργό κ. Γεωργιάδη να δώσει  συνέντευξη σε τοπικό σταθμό (!!!) των Μολάων για να καθησυχάσει τον κόσμο και να δηλώσει ότι οι αντιδράσεις είναι κομματικές.

Τον Δεκέμβριο 2014 που ανέλαβε νέα Διοίκηση στο Νοσοκομείο Λακωνίας, ανέλαβε να φιμώσει κάθε αντίθετη, με την μνημονιακή πολιτική, φωνή.

Μετά τη συνταξιότηση του Προέδρου  του Δ.Σ. , έπρεπε να τελειώσουν και μαζί μου που τότε είχα την ιδιότητα του Αντιπροέδου του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων.

Η Διοικήτρια, Ευδοξία Παπαγεωργίου, με το που ανέλαβε, αρνήθηκε και αρνείται μέχρι σήμερα σιωπηρά να αποστείλει στο Υπουργείο Υγείας την απόφαση για την ολοκλήρωση της μετάταξής μου σε ανώτερη κατηγορία, ήτοι απο ΤΕ Λογιστικής σε ΠΕ Οικονομικού, παρόλο που αποτελεί “δέσμια αρμοδιότητα” της αφού έχει εγκριθεί και απο το Υπηρεσιακό και απο το Διοικητικό Συμβούλιο, θέμα για το οποίο σας είχα ενημερώσει.

Στις 21 Φεβρουαρίου 2014, εντελώς ξαφνικά και χωρίς να αναφέρει καμία αιτιολογία μου κοινοποίησε απόφασή της, σύμφωνα με την οποία μου αφαιρούσε τα καθήκοντα της προϊσταμένης Διεύθυνσης Διοικητικού και Οικονομικού, τα οποία ανέθετε σε συναδέλφους μου με βαθμό Δ΄ και ΣΤ΄ αντίστοιχα και με μετακινούσε 70 χλμ. απο το Νοσοκομείο Μολάων και 85 χλμ. απο το σπίτι μου.

Στην απόφασή της αυτή επέμεινε παρά την άρνηση της ΠΟΕΔΗΝ και του πρωτοβάθμιου σωματείου μου να συναινέσουν, λόγω της ιδιότητας μου ως Αντιπροέδρου του Δ.Σ..

Παράλληλα, το διάστημα αυτό, αρνιόνταν να μου χορηγήσουν το υπόλοιπο αδείας του 2013, προκειμένου να δημιουργήσουν τις συνθήκες τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος.

Στις 7-4-2014 με προσωρινή διαταγή του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης ανεστάλη η παραπάνω απόφαση της Διοικήτριας.  Τότε με υποχρέωσαν να πάρω όλο το υπόλοιπο της άδειας μου, που μου αρνιόταν όλο το προηγούμενο διάστημα και ο αναπληρωτής με απείλησε “να μην τολμήσω και πατήσω στο νοσοκομείο καθόλη τη διάρκεια της άδειάς μου”

Εν συνεχεία, αντι να εφαρμόσουν την προσωρινή διαταγή, μου ανέθεσαν καθήκοντα προϊσταμένης ιματισμού και επιστασίας, ενημερώνοντας με,  ταυτόχρονα, εγγράφως ότι το γραφείο που μου παραχωρείται είναι εντός του χώρου που λειτουργούν τα πλυντήρια και προφορικά ο Αναπληρωτής μου έδωσε εντολή να “κατέβω κάτω και να μην ξανανεβώ γιατί ενοχλώ”, αποκόπτοντάς με έτσι απο όλη την υπηρεσία, εμποδίζοντας τη συνδικαλιστική μου δράση και μάλιστα εν όψει προεκλογικής περιόδου .

Εκ των υστέρων, προκειμένου η Διοίκηση να καλύψει τα νομικά κενά που δημιούργησε, παραβλέποντας στοιχειώδεις κανόνες και νομικές ρυθμίσεις, απο τη βιασύνη τους προκειμένου να εφαρμόσουν τις προαποφασισμένες ενέργειές τους, χρησιμοποίησε τον αριθμό πρωτοκόλλου ενός εγγράφου του ΣΕΥΥΠ με ημερομηνία ακριβώς την επόμενη της έκδοσης της προσωρινής διαταγής (τυχαίο;) , το οποίο παρά τα αιτήματά μου αρνιόνταν να μου χορηγήσουν και αναφερόμενοι, στο δήθεν περιεχόμενο του εγγράφου του ΣΕΥΥΠ, χρησιμοποίησαν αστήρικτες κατηγορίες και αναληθείς ισχυρισμούς  “ότι διατάχτηκε επείγον διαχειριστικός έλεγχος λόγω σωρείας οικονομικών ατασθαλιών και άρα  λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν την απομάκρυνσή μου απο το νοσοκομείο ώστε να μη υπάρχω ούτε σαν φυσική παρουσία (???).....κ.λ.π” (τρείς παράγραφοι), χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχει καμία κατηγορία εις βάρος μου και χωρίς καν να γίνεται αναφορά πουθενά στο πρόσωπό μου.

Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο αναστολών, το οποίο ως γνωστόν δεν αποτελεί μια αποδεικτική διαδικασία αλλά κρίνει, προεξέχοντος του δημοσίου συμφέροντος, αν υφίσταται ανεπανόρθωτη βλάβη ο εργαζόμενος, όπως ήταν φυσικό απέρριψε, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, την αίτησή μου για αναστολή της απόφασης μέχρι την κανονική εκδίκαση.

Το εν λόγω έγγραφο του ΣΕΥΥΠ  τελικά μου χορηγήθηκε δυόμισι μήνες αργότερα, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και μετά την έκδοση της απόφασης για αναστολή, για να διαπιστώσω με έκπληξη ότι αφορούσε σε μια απλή εντολή μετακίνησης ενός επιθεωρητή στην Κυπαρισσία και μετά στους Μολάους, μετά απο αίτημά τους, χωρίς τίποτα περαιτέρω και ειδικά κάτι που να αναφέρεται στο πρόσωπό μου.

Επιπλέον, σε προγενέστερο χρόνο, η Διοίκηση, εκμεταλλευόμενη την διοικητική παράλειψη μιας συναδέλφου μου η οποία έφυγε με άδεια λόγω εγκυμοσύνης και άφησε στο συρτάρι της τραπεζικές επιταγές τις οποίες δεν είχε εγκαίρως καταθέσει στους δικαιούχους,  είχε συγκροτήσει μη σύννομα ελεγκτικό κλιμάκιο (!) αποτελούμενο απο τον Διευθυντή, τον Υποδιευθυντή και τον προϊστάμενο Οικονομικού του Νοσοκομείου Σπάρτης και  τους έστειλε, χωρίς να με ενημερώσει, στους Μολάους για “έλεγχο” σε ημέρα που γνώριζε ότι απουσίαζαν όλοι οι υπεύθυνοι υπάλληλοι με αναρρωτική άδεια (και αυτό τυχαίο;;) που είχε εγκρίνει και η ίδια η Διοίκηση,  προκειμένου να στρέψει το όλο θέμα πάνω μου. Η συγκρότηση ελεγκτικού κλιμακίου, ως γνωστόν, δεν προβλέπεται απο τις αρμοδιότητες του Διοικητή, ούτε  είναι μια απο τις διαδικασίες που προβλέπονται στον δημοσιουπαλληλικό κώδικα (ΕΔΕ, προκαταρκτική έρευνα κ.λ.π).  Παρά του ότι ζήτησα την απόφαση συγκρότησης της επιτροπής αυτής, η οποία σημειωτέον, αρχικά ο αναπληρωτής Διοικητής μου ανέφερε ότι ήταν απόφαση της 6ης ΥΠΕ και στη συνέχεια “έγινε” απόφαση της Διοικήτριας, αρνήθηκαν να μου τη δώσουν όπως επίσης αρνήθηκαν και το αίτημά μου για αναβολή του ελέγχου προκειμένου να βρίσκονται οι υπάλληλοι στην υπηρεσία, αφού ως προϊσταμένη τους είχα μεν την εποπτεία, όμως δεν χειριζόμουν άμεσα τα θέματα (π.χ. Ταμείο) και εν απουσία τους δεν θα ήταν δυνατός ένας αντικειμενικός έλεγχος και ενδεχομένως να κατηγορούνταν κάποιος άδικα.

Εξαιτίας της προαναφερόμενης “αλλαγής” του περιεχομένου του εγγράφου του ΣΕΥΥΠ απο τη Διοίκηση, μετακινήθηκα τελικά στο Νοσοκομείο της Σπάρτης για λόγους δημοσίου συμφέροντος, για έξι μήνες (!!!!!).

Στη Σπάρτη έγινα αποδέκτης ενός καθημερινού ψυχολογικού πολέμου με απαξιωτικές και προσβλητικές συμπεριφορές αφού με υποχρέωσαν να γυρίζω κάθε μέρα, ανα μία ώρα, 7 διαφορετικά γραφεία με 7 αντίστοιχα διαφορετικά αντικείμενα, δήθεν για να εκπαιδεύομαι (μετά απο 18 χρόνια υπηρεσία στο δημόσιο, 10 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και δυο πτυχία).  Δεν δίστασαν δε, να ορίσουν ως “εκπαιδευτή” μου ακόμα και συνάδελφο ΥΕ Εργάτη Γενικών Καθηκόντων, ενώ ταυτόχρονα εν γνώσει και με την ανοχή της Διοίκησης έγινα αποδέκτης υβριστικής και απειλητικής συμπεριφοράς απο τον προϊστάμενο οικονομικού ο οποίος σημειωτέον ήταν ένα απο τα μέλη της μη σύννομης ελεγκτικής επιτροπής που συγκρότησε η Διοίκηση.

Την 1-7-2014 κλήθηκα να καταθέσω ως μάρτυρας μαζί με άλλους συναδέλφους στην ΕΔΕ που έγινε στις 9-7-2014 απο το ΣΕΥΥΠ για τη διοικητική παράλειψη της συναδέλφου μου.

Στις 15-7-2014 κατέθεσα αίτημα στο ΣΕΥΥΠ να μου χορηγήσουν το πόρισμα.  Αφού πέρασε πάνω απο ένας μήνας και δεν είχα καμία απάντηση επικοινώνησα με το ΣΕΥΥΠ όπου με πληροφόρησαν ότι το πόρισμα έχει σταλεί στο νοσοκομείο Μολάων και πρέπει να το ζητήσω απο εκεί.  Ζήτησα να μου γνωστοποιηθεί νομίμως η διαβίβαση σύμφωνα με το ν.2690/99.  Μετά τις αρχικές αρνήσεις τους και μετά απο αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα στις 19-9-2014 έλαβα απο το ΣΕΥΥΠ με συστημένη επιστολή ένα διαβιβαστικό με το οποίο υποτίθεται ότι μου κοινοποιούσαν το έγγραφο χωρίς όμως να υπάρχει μέσα στον φάκελο τίποτα άλλο εκτός απο το διαβιβαστικό (και αυτό τυχαίο;;).

Ταυτόχρονα έχω ζητήσει το πόρισμα απο το νοσοκομείο Μολάων χωρίς και απο κει να έχω απάντηση.  Αυτό που έχω πληροφορηθεί είναι ότι μου αποδίδουν το παράπτωμα της πλημμελούς άσκησης καθηκόντων εξαιτίας της παράλειψης της συναδέλφους μου την οποία, πράγματι, δεν έλεγξα πειθαρχικά. 

Στο διάστημα αυτό μου έχουν ασκήσει ήδη τρείς πειθαρχικές διώξεις:

1.       Ο Αναπληρωτής, για τα πειθαρχικά παραπτώματα της παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος και της άρνησης ή παρέλκυσης εκτέλεσης υπηρεσίας,  επειδή δήθεν αρνήθηκα τον έλεγχο που έστησαν στις 27-1-2014 με τη συγκροτηση μη σύννομης επιτροπής και μου έχει επιβληθεί η ποινή του μισού μήνα στέρησης αποδοχών, για την οποία έχω ασκήσει ένσταση.

2.      Ο Αναπληρωτής, για τα πειθαρχικά παραπτώματα, της σοβαρής απείθειας, της αδικαιολόγητης αποχής απο την εκτέλεση των καθηκόντων και της άρνησης εκτέλεσης υπηρεσίας, επειδή δεν πήγα στη Σπάρτη στις 27 και 28-2-2014 και μου έχει επιβληθεί η ποινή του μισού μήνα στέρησης αποδοχών, για την οποία έχω ασκήσει ένσταση.

3.      Η Διοικήτρια, για τα ίδια πειθαρχικά παραπτώματα, για το υπόλοιπο διάστημα. Το χρονικό διάστημα που δεν πήγα στη Σπάρτη ήταν απο τις 27 ώς τις 6-3-2014. Το διάστημα αυτό εντελώς παράνομα το “έσπασαν” σε δυο μέρη, για το πρώτο έχω ήδη τιμωρηθεί και για το επόμενο η δίωξή μου βρίσκεται σε εξέλιξη.

4.      Την 1 Οκτωβρίου έχω κληθεί εκ νέου σε απολογία (δεν γνωρίζω ακόμα το αδίκημα, διότι βρίσκομαι σε αναρρωτική άδεια και το έγγραφο θυροκολλήθηκε ).

Πέραν αυτών, με διάφορες φήμες ώστε να μπορεί ο καθένας να υποθέσει ότι θέλει, με συνέντευξη του αναπληρωτή σε τοπικό σταθμό με γκεμπελικές κατηγορίες και διάφορες άλλες ενέργειες τους, έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο εναντίον μου με σκοπό την πλήρη εξόντωσή μου σε υπηρεσιακό, συνδικαλιστικό, προσωπικό και ψυχολογικό επίπεδο.

Συνάδελφοι, επειδή μέχρι σήμερα, πέραν της παρέμβασης που έγινε τον Μάρτιο 2014 απο τον Αντιπρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, συνάδελφο Παντέλη Παναγιώτη, παρά τις υποσχέσεις του Προέδρου, ουδεμία άλλη παρέμβαση ή άλλη ενέργεια έχει γίνει, παρακαλώ να παρέμβετε να σταματήσει άμεσα κάθε δίωξή μου.

Επιπλέον, επειδή έχετε υποσχεθεί με έγγραφό σας να με καλύψετε νομικά, παρακαλώ ενημερώστε με για το τι δικαιολογητικά χρειάζονται προκειμένου να καλυφθούν τα μέχρι σήμερα δικαστικά μου έξοδα.

                                                                                  

  Συναδελφικά

                                                                                    Φωτεινή Μανωλάκου